Bhí ceoltóir Meiriceánach ann uair amháin agus thug sé cuairt ar Eorpach ar turas cheoil. Ba bhréa mór le cheol ar an stíl baroque leis, agus ar a chamchuairt ba bhréa leis ceol baroque, ceol GF Handel and JS Bach, a sheint ina cheolchoirm.
Ach tháinig an drochlá ar an bPoncán cheolta seo i gcathair éigin san Ghéarmáin, nó san Fhrainc, b'fhéidir. Ghoideadh a mala, agus gach aon píoc cheoil a bhí aige. Cad a dheanfadh sé? Chuir sé glaoch teilefón ar a bhean cheile sa bhaile í Meiriceá agus d'iarr sé uirthi teacht suas chuig a sheomra oibre agus a chuid scóranna a chur chuige mar feacs. Chuaigh an bhean insteach sa sheomra, ach cad a fhuair sí ach gach scór a chumadh i rith stár cheoil an domhain. Cad a dheanfadh sí?
Chuaigh an bhean bhocht ar ais agus d'iarr sí ar a fear cheile cad a dheanfadh sí - an gcuirfeadh sí gach scór chuige, nó cad a dheanfadh sí?
"Listen honey," ar seisean, "if it ain't baroque don't fax it."